Cijfers

Obesitas, ofwel de ernstige vorm van overgewicht, komt steeds vaker voor. In totaal heeft ruim 62 % van de volwassen Nederlanders last van overgewicht en obesitas (cijfers CBS 2017)! Een bizar getal. Een getal dat laat zien hoe goed we het hebben en hoe weinig verantwoordelijkheid we nemen voor ons eigen lijf en leven.

Nu ik op dieet ben sta ik veel meer stil bij thema’s als gezond leven, obesitas, bewegen en verantwoordelijk leven. In mijn laatste blog dat ik over dit thema schreef had ik het over eten: gebruiken we het als vulling of als voeding?

Bladerend in één van mijn oude aantekeningenschriften, waar ik soms zomaar wat kreten opschrijf (waarvan ik later geen idee meer heb waar het over zou moeten gaan), valt mijn oog op een los woordje met een gedachtewolkje erom heen:

‘Obesitas christenen’

Christen

Ik ben christen en aangesloten bij een kerkgenootschap. Ik geef meteen toe, ik ben al tijden niet meer zo’n hele trouwe kerkganger. En na het lezen van het boek ‘Zo zijn onze manieren’ vorig jaar zomer is dat er niet veel beter op geworden. Ik voel me op de één of andere manier niet meer zo verbonden met het fenomeen ‘kerk’, hoewel ik met een heleboel andere christenen wel een klik heb.

De vorm van de diensten, de inhoud van de preken (per spreker enorm verschillend), de lengte van de zit en het éénrichtingsgebeuren gedurende anderhalf à twee uur trekken me niet. Maar toch heb ik als christen voeding nodig. Brandstof om mijn relatie met God goed te houden en het leven te leven waarvoor ik hier op aarde ben gezet in deze tijd.

Misschien heb ik niet alleen obesitas in lichamelijk opzicht, maar ook in geestelijk opzicht. Heb ik te veel, te vaak, te ongezond voedsel binnen gekregen en vooral… heb ik me te weinig bewogen. Een obesitas christen dus.

Lopend buffet conferenties

Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die bij de obesitas christenen doelgroep hoort. Een tijdje terug zag ik nog een aankondiging van een christelijk evenement: ‘Mega Blessing’ heette het. Alleen de naam al. Alsof we nog niet gezegend genoeg zijn. Alsof we nog steeds hongerig zijn na onze wekelijkse zondagsdienst in de kerk. Het is alsof we de zegen van God, die Hij ons zeker weten geeft, door iedere dag heen, op een speciale plek moeten gaan ophalen.

In plaats van ons voedsel uit de Bijbel te halen, uit gesprekken met andere christenen, uit een stevige preek op zondag of een praatje op een thema avond of Bijbelkring, trekken we massaal naar conferenties om ons in een paar dagen vol te vreten.

Een recordaantal bezoekers op Opwekking dit jaar: 65000 mensen! In 4 dagen tijd konden ze langs een lopend buffet gaan van preken, zang, concerten, workshops, lezingen en nazorg, opscheppen wat ze lekker vonden en voor de kids was er een apart kids-buffet.

Keuze genoeg

Vind je Opwekking te massaal kan je naar een kleinere variant die zeer geliefd is bij protestanten: New Wine. Voor het brede publiek heb je dan ook nog de Vrij Zijn Zomerconferentie. De jeugd kan zich vermaken op Soul Survivor. De leiders kunnen naar There is more (meer is altijd goed natuurlijk).

Wil je kennismaken met bidden en vasten kan je naar de bidden en vasten conferenties die zo regelmatig gegeven worden dat als je ze allemaal zou volgen, je als een malle afvalt en misschien zelfs wel ondergewicht krijgt.

Ben je meer van het sportieve, doe je mee met de 4e musketier (dan moet je wel man zijn). Of als je vrouw bent bezoek je het EVA vriendinnen weekend of ga je naar de conferenties van His Healing Voice.

Kan je niet kiezen, dan boek je gewoon een vakantie op een christelijke of evangelische camping en bezoek je tijdens je vakantie diverse samenkomsten, concerten of activiteiten.

Obesitas

Ik ben helemaal niet tegen zulke conferenties, begrijp me goed. Ik vind het alleen zo verbazingwekkend dat we ze nodig hebben. Krijgen we écht te weinig geestelijk voedsel in ons leven of…

Ik denk dat het met geestelijk voedsel net zo is als met gewoon eten. Je moet het gebruiken als brandstof, als voeding, niet als vulling! Daar zit mijns inziens het probleem. Heel veel voedsel dat we in de kerk op zondag krijgen gebruiken we niet als voedsel maar als vulling. Het is lekker, eet makkelijk weg, ligt niet te zwaar op de maag en smaakt naar meer. Dus pikken we er nog een lopend buffetje bij.

Ondertussen vergeten we dat geestelijk voedsel de brandstof voor ons mag zijn om in beweging te komen. Om ons leven als aanstekelijk en inspirerend christen te leven. Om er te zijn voor de ander in jouw buurt, voor die collega op het werk, je medestudent of voor die ouder die er alleen voor staat.

We eten en eten, we kunnen steeds meer op en we bewegen te weinig. We krijgen overgewicht en uiteindelijk kunnen we het etiketje ‘obesitas christen’ op ons voorhoofd plakken.

Gezonder leven

Obesitas en overgewicht zijn schadelijk voor onze gezondheid. En nu ruim half Nederland ermee kampt gaat het ook op de kosten voor de gezondheidszorg drukken. Meer hart- en vaatziekten, meer bewegingsproblemen, slijtage, kanker en psychische problemen.

Misschien is dat wel wat er ook in de kerken aan de hand is? Er wordt geklaagd, gemopperd, men vindt overal wat van maar heb je mensen nodig die hun handen uit de mouwen steken zijn ze nauwelijks te vinden. In bijna elke kerk is een tekort aan kinderwerkers, crèchemedewerkers, pastorale werkers, schoonmakers en ouderlingen (oudsten) en diakenen.

Tijd om op dieet te gaan en onderweg te gaan naar een gezondere levensstijl. Kijk eens kritisch naar welk geestelijk voedsel jij binnenkrijgt in een week. Is het voeding of vulling? Kan je nog voelen dat je verzadigd bent of ben je een bodemloze put geworden waar altijd nog meer bij kan? En hoe zit het met de beweging? Hoe actief ben jij als christen? Ik bedoel niet hoeveel taken je in een kerk hebt, want dat zou nog een ‘status kwestie’ kunnen zijn, vulling. Maar waar het mij veel meer over gaat is: hoe leef jij, gewoon op de plek waar je bent, als christen? Wat draag je uit?

Genieten

Als je niet altijd maar eet wat je eten kunt, blijft een bijzondere maaltijd ook bijzonder. Als je eten gebruikt als voeding, is het veel meer genieten als je dan eens een keer een lopend buffet neemt en je kunt pakken wat je lekker lijkt. Dan worden dat soort etentjes een feestje en blijven ze speciaal. Denk je er nog eens aan terug en kan je ernaar uitkijken.

Genieten mag, ook als gelovige, ook van geestelijk eten. Dus geniet van die conferentie waar jij je helemaal kunt volvreten, maar vergeet niet om daarna ook in beweging te komen om de overtollige kilo’s weer kwijt te raken en gezond te blijven! Deel uit van wat jij teveel hebt ontvangen en houd niet alles voor jezelf. Dan blijf je op gezond gewicht en word je geen obesitas christen!