Cadeautje

‘Gun jezelf eens wie je bent…’ zingt Matthijn Buwalda me toe vanaf het podium van de Goudse Schouwburg. Ik zit samen met Jan Willem te genieten van een avondje uit. Dat doen we niet zo vaak maar nu we een fijne oppas hebben bij wie we de kinderen met een gerust hart achter laten plannen we af en toe iets. We zijn heerlijk uit eten geweest en nu zitten we uit te buiken in de comfortabele stoelen van de schouwburg.

Rechtop mens!
Rechtop mooie mensenkinderen
met je lijven vol talent
Laat de wereld je niet hinderen
gun jezelf eens wie je bent!

Het zinnetje zingt sinds zaterdag rond in mijn hoofd. Gun jezelf eens wie je bent…

(On)tevreden

Ik kan het nog niet zolang, dat tevreden zijn met wie ik ben. Door het seksueel misbruik dat ik meemaakte in mijn leven, en daarbij onze kinderloosheid, wilde ik mezelf niet hebben. Vond ik dat ik er niet toe deed, dat anderen beter waren dan ik, leuker, spontaner, slimmer, aardiger, gezelliger, geloviger. Ik mocht er zijn als ik presteerde en nuttig was. Maar dat is heel iets anders dan ‘gun jezelf eens wie je bent’. Ik wilde mezelf niet zijn en ik wilde al helemaal niet dat de omgeving met mij opgescheept zat. Want zo had ik dat bedacht. Dat ik vooral tot last was. Ik had teveel problemen, vroeg teveel aandacht en ik maakte mezelf wijs dat mensen met me omgingen omdat ze me zielig vonden.

Herken je jezelf in mijn verhaal? Hoe kijk jij naar jezelf? Gun je jou jezelf, gewoon helemaal, met alles erop en eraan? Met de mooie kanten, de lelijke kanten, met de goede dingen maar ook met de fouten die je maakt(e). Hoe tevreden ben je met jezelf, of ben je vooral ontevreden? Het zou zelfs zo kunnen zijn dat je eigenlijk helemaal niet meer weet wie je zelf bent.

Bestaansrecht

Terwijl ik dit schrijf zit ik na te denken waardoor het anders is geworden in mijn leven. Dat is een lang proces geweest. Ik schrijf erover in mijn boeken ‘Tranen in mijn koffie‘ en ‘Adem in, Adem uit‘. Een proces van vallen en opstaan en weer vallen en opkrabbelen, soms niet meer overeind willen komen maar dan toch weer op de been geholpen worden. Elke keer weer, één keer meer opstaan dan omvallen.

Mijn nieuwe boek ‘Doorleven‘ heeft een prachtige omslag dat ‘Kintsukoroi’ verbeeldt. Een Japanse kunstvorm waarbij gebroken vaatwerk met goudlijm hersteld wordt waardoor het weer bruikbaar wordt. De breuklijnen blijven zichtbaar, maar het gouden randje maakt het servies eigenlijk nog mooier dan daarvoor. Dat beeld tekent mijn herstelproces. Zoveel mensen in mijn leven raapten de scherven van mijn bestaan bij elkaar en samen puzzelden we ze aan elkaar. Ik had mezelf allang afgeschreven. Het zou nooit meer wat worden met mij. Maar Jan Willem, Henry&Trudie, Hugo&Anja, Reijer&Joke en de afgelopen vier jaar mijn medestudenten en trainers van het Kempler Instituut, lijmden heel voorzichtig de stukken aan elkaar. Zij zagen het wél zitten. Ze gunden mij mezelf! Ze hielden en houden van mij zoals ik ben.

Zoveel mensen om me heen hebben me bestaansrecht gegeven. Of misschien moet ik zeggen: Ze hebben me laten zien dat ik bestaansrecht heb! Ik ben hier niet zomaar op aarde. Het is geen toevalligheid en ik ben zeker niet overbodig of slechts een gebruiksvoorwerp. God heeft mij gewild, ik lijk op Hem, en daar kan niets tegenop.

Gun jezelf wie je bent

Ik schrijf dit niet als een goedkoop en makkelijk antwoord op alle vragen waar jij wellicht mee worstelt. Makkelijk is het zeker niet. Voor mij was het een proces van jaren en gaat het nu, vandaag de dag, nog steeds door. Gun ik mezelf steeds nog weer een beetje meer wie ik ben. Durf ik steeds meer te geloven dat ik uniek, goed genoeg en waardevol ben. Ben ik blij dat ik er ben en dat ik geworden ben wie ik ben. Ondanks alles, of… ik zeg het voorzichtig en alleen voor mezelf… dankzij alles. En dat gun ik jou ook!

Gun jezelf eens wie je bent… mét ook jouw schaduwkanten en met de mooie kanten. Vergelijk jezelf niet met anderen want daar word je zelf zoveel minder van. Dat hoeft niet!

Zaterdagavond. Ik luister, soms bijna ademloos, naar de liedjes van Matthijn Buwalda. Wat een talent. Hij zingt met drie coupletten en een refrein waar ik een heel boek voor nodig heb. Af en toe kijk ik naar Renee Klijnsma, die als zangeres meedoet. Ook zo’n getalenteerd mens. Maar vooral ook een puur mens. Ik maakte haar een paar keer mee bij een conferentie waar zij de zangleiding deed en was onder de indruk van haar kwetsbare, eerlijke, vrolijke uitstraling. Ook vandaag zie ik haar vol overgave meedoen. Had ik maar die compacte, krachtige woorden van Matthijn en die uitstraling van Renee…

‘Gun jezelf eens wie je bent…’ klinkt het. En dan valt er weer één van mijn kwartjes. Ik ben ik en ik ben geen Matthijn en geen Renee. Maar ik ben mezelf en dat is goed genoeg. ‘Rechtop mens! Rechtop mooie mensenkinderen, met je lijven vol talent.’ Dat is het! Rechtop Juud! Met jouw talenten, met jezelf, met wie jij bent! Ik word er helemaal blij van.

Ik hou van mij

Ken je het liedje van Harrie Jekkers ‘Ik hou van mij’? Het verwoordt treffend wat ‘gun jezelf eens wie je bent’ betekent. En weet je wat zo mooi is? Dat als jij jou jezelf gunt, je ook een ander dichterbij kunt laten komen en je dichterbij de ander kunt komen. Als we dat allemaal iets meer doen dan wordt het echt een stuk aangenamer hier op aarde, en worden de wachtlijsten bij het GGZ vast ook een stuk korter.

Ik hou van .. mij
hoor je nooit zingen
ik hou van mij
wordt nooit gezegd
maar ik hou van mij’
ga ik toch zingen
want ik hou van mij, van mij alleen
en ik meen het echt

Ik hou van mij
want ik ben te vertrouwen
ik hou van mij
van mij kan ik op aan
ik hou van mij
op mij kan ik tenminste bouwen
ik hou van mij
en ik laat mij nooit meer gaan

Ik blijf bij mij
en niet voor even
ik blijf bij mij
voor eeuwig en altijd
ben zelfs bereid
m’n leven voor mezelf te geven
ik blijf bij mij
totdat de dood mij scheidt

Ik hou van jou’
zeg ik soms ook wel
ik hou van jou..schat
en ik meen het echt’
maar ik hou van jou’ zeg ik
alleen maar voor de spiegel
zo komt ik hou van jou
weer bij mezelf terecht

Ik hou van mij, van mij, van mij
en van geen ander
want ik ben verreweg de leukste die ik ken
ik hoef mezelf zo nodig
voor mij niet te veranderen
ik hou van mij, mezelf
gewoon zoals ik ben
Want ik hou van jou
betekent meestal
schat hier heb je m’n problemen
los maar op
ik leef in een hel
en verwacht van jou de hemel’
ja, jij geeft de hel weg
dankjewel zeg
rot lekker op

Dat hou van een ander,
dat heb jij alleen maar nodig
omdat je niet genoeg kan houden van jezelf
hou van jou joh,
maak de ander overbodig
ware liefde, geloof me, begint altijd bij jezelf.

Want ik hou van jou
is niet de sleutel tot de ander
maar ik hou van mij
al klinkt het bot en slecht
want wie van zichzelf houdt
die geeft pas echt iets kostbaars
als hij ik hou van jou
tegen een ander zegt.

Gun jezelf eens wie je bent!

Deel dit bericht op:

1 Reactie

  1. Danielle Hoogendijk

    “Gun jezelf eens wie je bent” die komt binnen.
    “Rechtop mens” …..je mag er zijn.
    Dank je wel.

    Antwoord

Trackbacks/Pingbacks

  1. De spiegel - Judith Stoker - […] mijn vorige blog ‘Gun jezelf eens wie je bent‘ schreef ik iets over je zelfbeeld. Die woorden uit het…

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Op de hoogte blijven van mijn blog? Schrijf je in!

Abonneer op onze nieuwsbrief een sluit je aan bij 161 andere abonnees.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten