Depressie

Juni 2021. Voor het eerst in ruim zeven jaar tijd beland ik plotseling in een depressie. Een depressie die met behulp van medicatie al jarenlang onder controle is. Ik weet niet wat me overkomt. De huisarts stelt voor om mijn medicatie te verhogen. Dat doen we tot 3 keer toe, maar ik lijk alleen maar verder weg te zakken.

Ik leg mijn werkzaamheden neer. Dat zijn er nogal wat. Op het moment van instorten heb ik maar liefst 13 betaalde banen en bezigheden. Maar dat kan het niet zijn, lijkt me, dat doe ik toch allemaal met plezier? Nergens heb ik zin in, ik wil niemand zien, de dagen breng ik huilend of het liefst in bed door. Ik ben doodsbang voor wat er aan de hand is. Ik weet wat depressie is, want ik heb er meerdere gehad in het verleden. Juist ja, in het verleden! Dat ligt toch ver achter mij?

Zoektocht naar een psycholoog

De huisarts stelt voor om een psycholoog te zoeken. Overal zijn wachtlijsten maar de huisarts bijt zich erin vast en zorgt dat ik op een spoedplek terecht kom. Ik vul vragenlijsten in en krijg een adviesgesprek bij een psycholoog. Zij stelt een behoorlijke depressie vast. Ook stelt ze me een merkwaardige vraag: ‘Heb jij wel eens van een bipolaire stoornis gehoord?’

Jazeker heb ik dat. Dat zijn mensen die dusdanig van het padje raken dat ze vreemde dingen gaan doen die ver voorbij hun kunnen gaan. De psychologe legt uit dat dat type 1 is maar dat er ook een type 2 bestaat. Bij dit type doe je weliswaar geen dingen die lijken op een psychose maar overschat je jezelf. Je blijft maar bezig, hebt bakken met energie, weinig slaap nodig en steeds maar weer nieuwe activiteiten die ook nog lukken. Hmm hier herken ik me feilloos in.

De psycholoog kan me niet verder helpen en verwijst naar een specialistische GGZ. Een psychiater zal de diagnose vast moeten stellen en er is stevige hulp nodig. Ook nu lopen we weer tegen de wachtlijsten aan maar ook nu weet de huisarts me binnen korte tijd binnen te krijgen bij Eleos. Ik krijg gesprekken met een SPV (sociaal psychiatrisch verpleegkundige) en kom bij de psychiater terecht. De psychiater is zorgvuldig, zoekt grondig uit hoe de laatste jaren (en ook daarvoor) geweest zijn, start met medicatie en stelt uiteindelijk de diagnose bipolaire stoornis type 2 vast.

Bipolaire stoornis

Help, wat nu? Wat moet ik hiermee? Kan ik er nog vanaf komen? Zal ik me ooit weer zo goed voelen als in de jaren hiervoor? De SPV wil geen antwoord geven op mijn vraag hoe lang dit gaat duren. Mensen om me heen hoor ik al snel zeggen dat ze minimaal een jaar ervoor uittrekken. Ik vind het niet te verteren. Zo lang? Kan het niet sneller? Maar nee, het gaat niet sneller. We hebben een zoektocht van maanden waarin ik van ene middel nog zieker word dan ik al ben, het volgende veel te heftige bijwerkingen heeft, ik heel wat bloedonderzoeken laat doen en waarin de psychiater steeds weer iets bijstelt in de hoop dat het gaat werken.

Wat mij op de been houdt zijn mijn dagelijkse stukjes schrijven. Ik noem het ‘leeglopen’. Iedere avond na het eten ga ik achter mijn laptop zitten en loop ik leeg. Ik deel stukken hiervan op social media en mensen reageren met herkenning en meeleven. En dan weet ik het: Ik schrijf een boek over leven met een depressie en een bipolaire stoornis. Theo, mijn uitgever, is enthousiast en het boek komt er.

Ik ben er nog (niet)

‘Ik ben er nog (niet)’ is de treffende titel van het boek. Dat ik er nog ben is echt wel een wonder. Er zijn veel dagen geweest dat het leven niet vanzelfsprekend was. Mijn gezin, vrienden, de SPV en psychiater hebben me er doorheen gesleept. Ik ben er nog niet. Ik ben onderweg naar een stabieler leven waarin de depressie weer onder controle is maar ik ook geen overmatige dingen doe. Eén of twee banen is echt wel voldoende.

Wat ik hoop is dat mensen die mijn verhaal lezen hoop krijgen; je bent niet je depressie, je bent niet je bipolaire stoornis, maar je bent een kostbaar mens die te maken heeft met psychisch lijden. Wat voor etiketje er dan ook aanhangt. Laten we elkaar opvangen, niet veroordelen maar steunen. Net zo lang je er weer bent!

PS Wil je meer lezen over mijn proces, dan kun je mijn boek ‘Ik ben er nog (niet)’ bestellen in de webshop of bij de boekhandel.
Ook is er een brochure beschikbaar (download) die meer informatie geeft.

Deel dit bericht op:

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Op de hoogte blijven van mijn blog? Schrijf je in!

Abonneer op onze nieuwsbrief een sluit je aan bij 165 andere abonnees.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten