Boodschappen
Even snel een paar boodschappen halen voor het avondeten van de kinderen. Want wij zijn dan wel op dieet, maar de kinderen hebben natuurlijk gewoon trek in normaal eten. Boodschappen doen was al nooit een hobby van me, maar nu vind ik er helemaal niets aan. Voor de supermarkt staan de reclameborden al met allerlei lekkers dat deze week in de aanbieding is. Ik kijk er niet naar, of stiekem toch wel, en loop zeer doelgericht door de supermarkt.
Ik sla het pad van de verse broodjes over. Dat ruikt te lekker. Ik haal een zak bolletjes uit het schap. Lekker makkelijk voor een keer, met knakworst. In mijn ooghoek zie ik een bordje met kaasblokjes staan. Zal ik er één pakken? Ik twijfel. Maar ik doe het niet. Ik loop naar de blikken knakworst en daarna door naar de koffie.
Terwijl ik mijn eigen merk koffiebonen zoek hoor ik achter me een stem: ‘Ja, goed zo, je staat met je rug naar de verleidingen!’ Ik kijk op en zie een bekende die duidelijk mijn blog heeft gelezen.
Missen
‘Ik focus me op de koffie, dan komt het allemaal goed!’ grap ik terug. Aan de andere kant van het pad staan alle soorten koek die je maar bedanken kunt. Maar dat is niet mijn probleem. Ik ben geen koekjesmonster, dus die mis ik niet.
Wat mis ik eigenlijk wel nu ik twee weken op dieetproducten functioneer? Het klinkt gek, maar ik mis niet zoveel. Af en toe, op een moeilijk moment, mis ik echt mijn glaasje wijn. Van de week had ik zo’n avond. Er zaten wat dingen tegen en ik voelde me wat opgefokt door een mailtje dat ik gekregen had. Wat is het dan heerlijk om ‘s avonds op de bank te zakken en de scherpe kantjes een beetje weg te drinken.
Ik verzucht het tegen Jan Willem: ‘Ik heb echt zó’n behoefte aan een glaasje wijn…’. Maar mijn verstandige echtgenoot is resoluut: ‘No way!’ Dan maar een bouillon…
Eten in gezelschap
Deze week had ik een terugkombijeenkomst van de training Voluit Leven. Met maaltijd. Heel dapper heb ik mijn magnetronbakje en een zakje spaghetti bij me. De trainsters hebben heerlijk gekookt en op een tafel staan schalen met allemaal heerlijk eten erin. Terwijl iedereen zijn bord vol schept sta ik in de keuken mijn maaltijd in de magnetron te verwarmen. Ik voel me supersterk. Ik kan dit.
Met mijn bord eten schuif ik weer aan tafel waar iedereen inmiddels zit te eten. Ik geef toe, ik heb minder dan de rest, het ziet er ook minder aantrekkelijk uit en ik kan niet nog een keer opscheppen. Maar toch smaakt het me prima en vind ik het niet lastig. ‘Mag je er ook geen komkommer of tomaatje bij?’ vraagt een groepsgenoot. Nee, dat mag ook niet. En dat is maar goed ook, want ik ken mezelf. Als ik er iets bij mag dan mag ik al heel snel ook nog wel iets anders erbij.
Het toetje vind ik lastiger. Hangop met verse vruchten en pistachenoten. En ik zit aan een dopper met water. Geef toe, niet zomaar water, water met een smaakje en… die is écht lekker! En verantwoord, want ik heb hem bij mijn coach gekocht.
Als aan het eind van de avond nog wordt aangeboden om wat lekkers te blijven eten en drinken sla ik het aanbod af. Ik hoef mezelf niet te kwellen.
Weegmoment
Afgelopen dinsdag was mijn eerste weegmoment! Dit dieet doe ik met hulp van een coach. Mijn coach, Sandra, adviseert me, moedigt me aan, geeft tips en iedere week ga ik naar haar toe om te wegen en nieuwe producten voor de komende week te halen. Toch nog boodschappen doen…
Sandra vraagt hoe het gaat en dan is daar het moment van de waarheid. Hoeveel ben ik afgevallen? Het vorige weegmoment was voor de vakantie, en inmiddels alweer ruim drie weken geleden. In de vakantie ben ik anderhalve kilo kwijtgeraakt en nu elf dagen aan het diëten. Wat zal de weegschaal zeggen? Het is toch wel een beetje spannend. Maar niet lang, want hij hoeft er niet lang over na te denken. Er is zomaar een paar kilo af in elf dagen tijd! Wow! Ik ben opgelucht en superblij. Het werkt. Natuurlijk zal het niet altijd zo hard gaan, zo realistisch ben ik wel, maar dat hoeft ook niet. Een goed begin is het halve werk.
We praten nog even door over wat feitjes en wetenswaardigheden en dan is het tijd om boodschappen te doen. Ik pak mijn briefje erbij en Sandra stopt alle producten voor de komende week in een doos. Als extra neem ik twee potjes waarmee je je water een smaak kunt geven en een potje waarmee je van je shake een mousse kunt maken.
Mousse
‘s Middags probeer ik het meteen. Ik maak chocolademousse. Het poeder en de shakepoeder door elkaar, water erbij, goed mengen en in de vriezer. Een kwartiertje later is het klaar. Ik zit met mijn bak chocolademousse op de bank. Wat een enorme bak… ha ha… het lijkt wel of ik een bak kwark in één keer weg ga werken. Ik neem een hap en proef het voorzichtig. Oef, dat is echt heel erg lekker! Jan Willem heeft ook mousse, bananensmaak, dus we ruilen de helft.
Voor het eerst in twee weken heb ik moeite om alles weg te krijgen. Hoe het kan weet ik niet, maar die mousse vult goed! Dit wordt mijn product! Mousse in 8 smaken… ik kan niet wachten ze allemaal te proberen. Ik zit te smullen of mijn leven ervan af hangt. En de dagen erna trakteer ik mezelf iedere dag op een andere smaak mousse.
Top dieet dit! En niet te vergeten de repen, die ook als volwaardige maaltijd tellen. Die zijn ook echt lekker.
Effect
Wij zijn gewend om één keer in de paar weken onze boodschappen online te bestellen. Dan vullen we de voorraad aan, laten de zware boodschappen zoals frisdrank en sap, meteen bezorgen en hebben dan weer een volle vriezer en koelkast.
Een effect van ons dieet is dat we fors veel minder boodschappen nodig hebben. Misschien zijn toch de kinderen niet de grootverbruikers bij ons? Deze week bestellen we voor het eerst bij Picnic die nu ook bij ons in de buurt bezorgd. Dat is leuk, want nu kunnen we tegelijk boodschappen doen, allebei op ons mobieltje het virtuele karretje volgooien. We zitten met een flesje water in de tuin boodschappen te doen.
‘Heb jij nog wat nodig?’ vraag ik aan JW.
‘Iets van spa rood of zo.’ zegt hij.
‘En verder nog wat?’
We moeten allebei lachen… we komen niet verder dan water, koffie en kruiden voor in ons eten. Dat is alles. Voor het eerst in onze online-boodschappen-doen-carrière blijven we onder de € 50,00.
Hou vol
Mijn derde blog. De eerste twee weken van mijn dieet zitten erop. De eerste kilo’s zijn eraf. Ik voel me fit en energiek. De drang naar eten en wijn is over het algemeen weg met hier en daar een dipje.
Misschien verbeeld ik het me, misschien ook niet, maar mijn broeken beginnen losser te zitten en als ik in de spiegel kijk dan lijkt mijn onderkin ook wat af te nemen.
Nu de kop eraf is, valt het me mee en denk ik dat dit goed is vol te houden. Nog niet eerder is het me gelukt om twee weken lang niet naar snoep of chips te grijpen. Bij alle andere diëten smokkelde ik er altijd nog wel wat bij, maar nu heb ik er niet eens echt trek in. Behalve als je erover gaat schrijven… maar gelukkig heb ik nog een stukje reep bewaard die ik zo lekker ga opeten.
Ik weet dat er een heel aantal mensen net als ik de strijd tegen de kilo’s (weer) begonnen zijn. Hou vol luitjes! Doe zo doelgericht mogelijk boodschappen, vermijd de confrontatie met ál te lekkere dingen en trakteer jezelf af en toe op iets verantwoord lekkers. Chocolademousse in mijn geval! We gaan er weer een week tegenaan!
0 reacties