Doelgericht

Voor iedere vijf kilo die ik afval geef ik mezelf een beloning. Dat besluit had ik al genomen voor we begonnen met ons dieet. In de vakantie zit ik, met een glaasje wijn en een bak pistachenootjes, aan de tuintafel. In mijn agenda maak ik een lijstje. Ik denk na over wat een goede beloning is voor afvallen. De eerste dingen die in mijn hoofd komen hebben allemaal met eten te maken. Uit eten in een buffetrestaurant, of nee, een weekendje weg met Jan Willem: lekker genieten van een hotelletje met ontbijtbuffet.

Dan bedenk ik dat het niet handig is om na 5 kilo afvallen mezelf vol te stoppen met dat eten en drinken waardoor ik ooit aan die kilo’s ben gekomen. Ik moet iets anders verzinnen. Oké, één ding schrijf ik meteen op. Als ik mijn streefgewicht heb dan mag ik mijn hele garderobe vernieuwen. Dat is nog ‘s een beloning! Ik kan me niet voorstellen dat ik dat echt ga halen, maar Sandra verblikte of verbloosde niet toen ik mijn streefgewicht hardop uitsprak. Er is dus hoop.

Week 3

Inmiddels zitten er drie weken van ons dieet op. En het gaat goed. Ik voel me fit, heb sinds een week ruim voldoende aan de maaltijden die we mogen en merk zelfs dat ik aan het eind van de maaltijd soms moeite heb met de laatste happen of slokken. Ik voel me echt voldaan. Ongelofelijk hoe snel je maag went aan een andere hoeveelheid eten. En ook bizar om me te realiseren hoe enorm veel voedsel ik eigenlijk tot me nam in de periode dat ik ‘normaal’ at. Af en toe probeer ik me voor te stellen hoe groot mijn maag is en heb medelijden met het orgaan dat bij mij toch al zoveel te verstouwen heeft gehad. Maar, voor nu kan hij tevreden zijn met prima porties.

Ik voel me ook fit, heb zin in de dagen, ben energiek en slaap ook goed. Af en toe heb ik ongelofelijk veel trek in een glas wijn. Vooral op die momenten dat er op de dag wat naars is gebeurd en ik zin heb om even aan niets te denken. Mijn patronen worden wel erg helder op deze manier… Maar tot op heden houd ik het vol en troost ik mezelf met water, koffie, thee en bouillon.

Het wegen viel van de week wat tegen, er was ‘maar’ 1 kilo af. Volgens Sandra heel logisch aangezien het lichaam aan het overschakelen is naar vetverbranding nu het geen andere brandstoffen krijgt toegediend. Oké, dat klinkt geloofwaardig en… beter 1 kilo eraf dan 1 kilo erbij.

Beloning

Hoewel het dan maar een (dikke) kilo is die ik ergens in de week verloren ben, betekent dat wel dat ik mijn eerste vijf kilo kwijt ben! Yes… tijd voor mijn eerste beloning. En ik weet al precies wat dat gaat worden. Een dure beloning deze keer, maar wel één die me de komende maanden gaat helpen en motiveren. Als ik thuis kom na het bezoek aan onze coach ga ik meteen naar mijn favoriete webshop en bestel ik een heuse ‘Activity Tracker’.

De volgende dag ligt ie op de mat en ik ga meteen aan de slag. Ik stel hem in, lees de instructie en kijk wat er gebeurt als ik me beweeg. Jawel, mijn stappen worden geteld, de verbrande calorieën worden bijgehouden, het aantal trappen dat ik oploop wordt geregistreerd en als ik de volgende ochtend wakker word krijg ik een heus slaaprapport. Ik ben een kwartier onrustig geweest, heb een uur en een kwartier onrustig geslapen en bijna zeven uur bewegingloos in bed gelegen.

Dit is leuk! Ik ontdek dat ik voor alles doelen kan maken. Hoeveel stappen wil ik per dag lopen, hoeveel trappen wil ik nemen, hoeveel glazen water, hoeveel koffie… ik kan alles invoeren en dat werkt voor mij perfect! Nu heb ik iets om naar te streven.

Tijd om te bewegen

Als ik de dag daarna op mijn werk ben, en in gesprek zit met een cliënt, voel ik mijn horloge trillen. Ik kijk niet, dat vind ik niet netjes, maar als de cliënt vertrokken is check ik mijn activity tracker. ‘Het wordt tijd om je te bewegen!’ Staat er op het schermpje. Met een strekoefening die ik 5 keer moet doen. Gehoorzaam beweeg ik mijn romp 5 keer naar links en naar rechts en zwaai met mijn armen. Als ik in de kamer tegenover me de telefoon hoor gaan bedenk ik me dat het er wel zot uit zal zien en ik schop mijn deur tussen twee draaien door dicht.

Nog leuker wordt het als mijn tracker uit zichzelf mijn activiteiten gaat herkennen. Wandelen, fietsen, roeien op het roeiapparaat, hij herkent het en registreert het. En als ik langer dan een kwartier achter elkaar beweeg krijg ik een groen balkje op mijn dag overzicht. Ik word er fanatiek van. Zeker als ik ook nog een compliment krijg dat ik een record aantal trappen heb gelopen.

Vanmorgen veeg ik even de tuin. Hier en daar wat onkruid weghalen en wat dooie bladeren bij elkaar vegen. Ik ben halverwege als mijn horloge weer begint te trillen. Ik kijk wat ie te zeggen heeft. ‘Olympische sport’ staat er in het schermpje ‘Hou vol!’ Fantastisch… ik wist het… ik ben toch sportvrouw. Tuin vegen is zwaar werk. Als ik Jan Willem vertel dat ik volgens mijn intelligente horloge een olympische sport bedrijf zegt hij: ‘Paralympics zeker…’

Straffen en belonen

Inmiddels is mijn lijstje met bij iedere 5 kilo gewichtsverlies een beloning klaar. En de eerste is dus afgevinkt. Ik heb leuke dingen kunnen verzinnen die ik aanschaf of doe voor mezelf. Een boek van mijn lijstje kopen, een nieuwe pyjama (daar ben ik verslaafd aan), iets leuks voor mijn kantoor, een middagje naar de stad om lekker te neuzen en zo zijn er nog wat beloningen.

Maar is het niet een beetje kinderachtig om mezelf een beloning te geven voor iets waar ik zelf debet aan ben? Ik vind van niet. Een tijdje geleden las ik een interessante theorie over straffen en belonen.

Ons gedrag wordt mede bepaald door de consequentie die erop volgt. Hierbij is het uitblijven van iets vervelends net zo helpend als het krijgen van iets fijns. Als je gedrag beloond wordt zul je geneigd zijn om dat gedrag vaker te vertonen.

Er zijn vier manieren waarop we als mensen worden beloond of bestraft (Time to ACT, Gijs Jansen en Tim Batink, pag. 22-24):

• Een positieve prikkel krijgen: Je krijgt iets leuks als beloning voor je gedrag (geld, eten, liefde, aandacht etc.). (Beloning)
• Het uitblijven van een positieve prikkel: Een keer geen zoen van je partner krijgen bij thuiskomst, als kind geen tv mogen kijken als je je kamer niet hebt opgeruimd, geen cadeau krijgen voor je verjaardag. (Straf)
• Een negatieve prikkel krijgen: Er gebeurt iets vervelends als gevolg van je gedrag (ontslag omdat je gestolen hebt, een kater als je teveel gezopen hebt etc.). (Straf)
• Het uitblijven van een negatieve prikkel: Geen angst voelen omdat je die presentatie hebt afgezegd, geen ontwenningsverschijnselen krijgen als je weer drugs neemt, het verdwijnen van geweld als je bij je partner die je mishandelt weggaat. (Beloning)

Aan de slag

Als ik kijk naar mijn leven voor mijn dieet in combinatie met bovenstaande opsomming dan begrijp ik beter hoe het werkt bij mij. Kijk ik bijvoorbeeld naar mijn glaasje wijn en stukje kaas op de avond dan was dat in mijn beleving een positieve prikkel. Een lekker glas wijn na een dag hard werken. Maar eigenlijk is het het uitblijven van een negatieve prikkel (ik wil de leegte niet onder ogen zien, niet nadenken over dingen, maar me ontspannen voelen). Op de lange termijn zijn heel veel glaasjes wijn en heel veel stukjes kaas een negatieve prikkel: Ik kom er kilo’s van aan!

Wat ik bestempel als iets positiefs, is dus eigenlijk negatief. En daarom is het nu belangrijk om mezelf in mijn nieuwe levensstijl te met enige regelmaat een positieve prikkel toe te dienen: een beloning. En mét dat ik verder kom in mijn dieet en kilo’s kwijt raak is er nog een tweede beloning: Het uitblijven van een negatieve prikkel. Ik kom namelijk niet meer verder aan, dus twee vliegen in één klap!

Gezonder leven, diëten, hoe je het ook noemen wilt heeft dus sowieso een beloning in zich: het uitblijven van een negatieve prikkel. Maar om de moed erin te houden en omdat ik dit gedrag graag wil blijven vertonen geef ik mezelf om de vijf kilo een flinke positieve beloning!

Een tip voor jou voor deze week: Kijk eens naar wanneer jij eet en drinkt. Is het een positieve prikkel of probeer je een negatieve prikkel te voorkomen? En hoe zit het met jouw beloning? Goed gedrag mag je belonen! Op de juiste manier, dus liever niet met eten.