De braamstuik

De braamstruik van de buurman is door ons hek gegroeid. Vorig jaar al. Ik vind het helemaal niet erg en heb stekjes in mijn ‘randje tuin’ gezet. Het ziet er wat doods uit als ik na de winter de plant bekijk. Vooruit, ik geef het een kans. Weghalen kan altijd nog. Een paar weken kijk ik niet; ik ben de braam gewoon vergeten. Opeens valt het me op: er komen nieuwe blaadjes aan de plant. Heel klein maar groen. Ik verbaas me. De plant, schijnbaar dood, op de nominatie om eruit getrokken te worden en in de groene bak te verdwijnen, is tot leven gekomen. Ik vind het onbegrijpelijk.

Vruchten

Het wordt lente en op warmere dagen zit ik in de tuin. Aan de braamstruik zijn bloemetjes gekomen en de bijen doen zich tegoed aan het stuifmeel. Het is mooi om te zien hoe de natuur zichzelf in stand houdt. Als de bloemetjes zijn verdwenen komen heel voorzichtig en klein de bramen tevoorschijn. De weken gaan erover heen en de bramen groeien.

Deze week liep ik in gedachten verzonken langs de braamstruik. En daar waren ze: de bramen! Eén was al donkerpaars, blauw en de rest van de tros doet zijn best om ook die mooie kleur te krijgen. Ik sta even stil en maak een foto.

Een braam is geen banaan

Ik kijk nog een keer naar de tros bramen. Stel je voor dat je aan deze struik ook een banaan ziet groeien. Het zou vreemd zijn, zo niet onmogelijk. Ik denk na over het ‘braam zijn’. Een braam is een braam, zoet en bestaand uit allerlei kleine bolletjes. Een banaan is een banaan, met een schil die je eraf moet halen om hem te kunnen eten.

Ik kijk terug naar de jaren dat ik me ongans werkte. Van maandag tot en met zondag, alles aanpakkend wat op mijn pad kwam. Eigenlijk maakte het niet uit of het echt bij mij paste, ik deed het gewoon. Er kon altijd iets bij. De vraag die ik me nu stel is hoeveel van mijn werkzaamheden echt helemaal (of grotendeels) ‘Judith’ waren. Was ik een braam en gedroeg ik me als een braam? Of was ik een braam en gedroeg ik me als een complete fruitschaal?

Ik weet niet hoe dat bij jou is, maar ik weet inmiddels dat het voor iedereen, en vooral voor jezelf, goed is om te doen waar jij plezier aan beleeft. Is iets écht op je hart geschreven, of doe je het om waardering te krijgen van de mensen om je heen?

Talenten

Ik geloof dat iedereen één of meer talenten heeft. Bij de één meer zichtbaar, bij de ander wat meer op de achtergrond, maar talenten zijn er. Zorg dat je weet wat jouw talent is, dat scheelt heel veel energie. Groeien waar je geplant bent is een veelgehoorde uitspraak. Toch geloof ik daar wel in. En als je niet kan groeien, kijk dan eens kritisch of je wel op de juiste plek bent.

Eén van mijn talenten is schrijven. Maar als ik mijn tijd en aandacht geef aan ook nog tien andere dingen komt er van schrijven nauwelijks iets. Ik vond het heel lastig om al mijn andere taken neer te leggen, twee jaar geleden. Maar nu heb ik er (meestal) vrede mee en kan ik me overgeven aan het feit dat ik thuis ben, in ons gezinshuis, en dat ik daardoor meer ruimte krijg in mijn hoofd om te schrijven aan een nieuw boek.

Ben jij een braam? Gedraag je dan als een braam! Daarmee doe je jezelf recht en kun je het cadeau, het talent dat God jou gegeven heeft, uitpakken.

 

 

Deel dit bericht op:

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Op de hoogte blijven van mijn blog? Schrijf je in!

Abonneer op onze nieuwsbrief een sluit je aan bij 165 andere abonnees.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten