Vrouwendag
‘Vier het leven!’. Het thema van de vrouwendag op 28 maart 2020 die ik samen met Leila en Nannita organiseer. We zitten met z’n drieën in mijn kantoor te vergaderen over de komende vrouwendag. De afgelopen maanden zijn de eerste ruim honderd aanmeldingen binnen gekomen en nu is het aan ons om alles tot in de puntjes te verzorgen zodat we straks een prachtige dag kunnen aanbieden. Wij hebben er zin in, zijn al vanaf september aan het voorbereiden. De naam van onze appgroep is opgevrolijkt met een feestmuts waardoor ik iedere keer in mijn scherm herinnerd word aan het thema.
Voor we naar de praktische punten gaan delen we een paar Bijbelteksten en bidden we samen. We praten met elkaar over het thema. Vier het leven klinkt vrolijk, de uitnodiging is feestelijk met ballonnen en confetti en in de aankondigingen benadrukken we het feestelijke gehalte van deze dag. Voor mij is het niet ingewikkeld om op 28 maart het leven te vieren, want het is mijn geboortedag. Reden voor een feestje.
Maar lang niet elke vrouw zal zich vrolijk, uitbundig en feestelijk voelen. Zullen zij zich welkom voelen op zo’n feestelijke dag?
Depressie
Er is een lange periode in mijn leven geweest dat ik het leven niet kon vieren. Worstelend met problemen uit mijn verleden, geconfronteerd met ongewenste kinderloosheid, ontwikkelde ik een ernstige en chronische depressie. Ik leefde maar ternauwernood. Ik wilde niet leven, tenminste, ik wilde niet dít leven, me zo voelen en geen perspectief hebben op betere tijden. Een depressie wordt vaak onderschat maar ik kan uit ervaring zeggen dat het een hel is. Een zwart, diep, energieslurpend, uitputtend gat waarin je valt en waar geen bodem in lijkt te zitten. Als je denkt dat je op de bodem zit, zak je daarna soms nog dieper.
Vier het leven was er toen niet bij. Soms moest ik wel, omdat dat sociaal wenselijk was. Maar dan voelde ik me nog afschuwelijker. Dan moest ik doen alsof ik het leuk vond. In die periode vond ik de zondagse samenkomsten zwaar. Iedereen was daar blij, zo leek het, behalve ik. Tijdens een conferentie van onze kerk, waar ik mezelf naar toe had gesleept (ik moest wel, want ik zat in de organisatie), stond ik huilend vooraan na afloop van een bijeenkomst.
Een vrouw, zo’n blije in mijn ogen, kwam naar me toe en bad voor me. Ik weet niet meer wat ze zei maar één zinnetje raakte me. Het was een tekst uit de Bijbel: ‘Wie met tranen zaaien, zullen oogsten met gejuich!’ (Psalm 126:5) ‘Echt Juud, die dag komt!’ zei ze erbij.
Vier het leven!
Het was niet zo dat ik de volgende ochtend juichend en blij wakker werd. Ik sprong niet mijn bed uit met een luid Halleluja. Ik was niet spontaan zwanger en mijn nachtmerries uit mijn verleden waren niet verdwenen. De depressie drukte nog even zwaar op me. Ik had een weg te gaan van herstel, een proces van doorzetten, volhouden, praten, huilen, vallen en weer opstaan en… mijn medicatie gebruiken.
Mensen die mij nu leren kennen en mij meemaken kunnen zich moeilijk een voorstelling maken van een depressieve Judith. Want ik vier het leven, elke dag weer opnieuw. Ik geniet, ben dankbaar, voel me gezegend, deel ervan uit aan anderen en zou iedereen wel iets van mijn energie willen geven.
Maar vier het leven wil niet alleen maar zeggen dat je blij en vrolijk bent. Het is onmogelijk om altijd opgewekt en blij te zijn. Dat is niet de realiteit. Er zijn in ieders leven momenten, gebeurtenissen of soms hele periodes dat je geconfronteerd wordt met gebrokenheid. Een echtscheiding, verlies van gezondheid, het overlijden van iemand die je lief is, ontslag of werkeloosheid, depressie, angst, psychose, een kind met een aandoening… Hoe vier je dan het leven?
Vieren
Ik ben gek op taal en dus zoek ik op wat de betekenis is van het woord ‘vieren’. Ik kom verschillende uitleggen tegen:
- Op plechtige of feestelijke wijze een gedenkwaardige tijd gedenken
- De lengte van een touw of kabel waaraan iets vastzit langer maken (de teugels vieren)
Die eerste betekenis vind ik al heel mooi. Vieren kan plechtig of feestelijk zijn. Ik begeleid veel mensen die in een periode van verlies zitten. In de rouwgroep, waar we met een aantal mensen bij elkaar komen, hebben we het veel over herinneringen. We delen herinneringen aan mooie en moeilijke momenten en vieren zo het leven van wie we missen. Het klinkt gek maar de avonden met de rouwgroep zijn voor mij iedere keer weer hoogtepunten. Ja, er zijn tranen. Die lijken niets met vieren te maken te hebben. Maar er is ook een andere kant. We delen samen en zo dragen we elkaar. We vieren het leven, en daarbij hoort ook rouw.
Zoals het in mijn favoriete Bijbelboek staat: Er is een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen (Prediker 3). Het is allebei vieren.
Minder streng
Maar die tweede betekenis van vieren vind ik minstens zo mooi. ‘De teugels laten vieren’ ofwel ‘een minder streng beleid voeren’. Minder streng zijn, minder eisen van jezelf en van de ander. Meer genieten en een minder hoge lat. Met wat minder genoegen nemen en het perfectionisme wat los laten. Minder hard werken, meer ontspannen. En… wat dacht je van meer ont-moeten zodat we meer kunnen ontmoeten?
Vier het leven! Het is veel meer dan lang leve de lol, dan confetti, slingers en cadeautjes. Het is stilstaan, memoreren, dankbaar zijn, een traan wegpinken, genieten, missen, krijgen en inleveren. Dat is wat ik met zoveel mogelijk vrouwen hoop te doen op 28 maart. Het leven vieren in alle opzichten.
Vier je mee?
Vieren doe je samen. We hebben elkaar nodig om door dit leven heen te gaan. Als jij valt is het fijn als iemand je overeind helpt. Ben je blij is het heerlijk om dat te kunnen delen met een ander. Zie jij het niet zitten, dan is het waardevol als anderen je erdoor heen helpen. Ik hoop dat jij mensen om je heen hebt om het leven mee te kunnen delen en te vieren. Maar ook als je alleen ben, of misschien juist wel als je alleen bent, zouden we het fijn vinden als je naar de vrouwendag komt. Dit jaar regelen we speciaal voor die vrouwen die alleen komen dat zij opgevangen worden en niet alleen blijven deze dag (je kunt dat aangeven op het aanmeldingsformulier). Want ‘Vier het leven’ is niet compleet zonder jou!
28 maart 2020. Mijn geboortedag. Een dag om te vieren, om uit te delen, om samen te zijn. Vier je die dag met mij mee? Van harte welkom. Zit je in een moeilijke periode van je leven en dreigt verdriet of wanhoop je te overspoelen? Vier dan het leven… wees wat minder streng voor jezelf, geef jezelf tijd en ruimte en een dagje ontspanning. Laat je op onze vrouwendag verwennen en laten de woorden en de liefde van God je troosten.
Ben je altijd druk met anderen, zorgend en regelend, te druk op je werk? Vier het leven… ontspan! Kom op adem door te genieten van muziek, woorden, een workshop en theater.
Blij, energiek, levenslustig? Vier het leven! Leef je uit op deze dag! Geniet en verspreid licht om je heen!
Zaaien met tranen, oogsten met gejuich! Ik ken het nu allebei in mijn leven. Dat geeft mij hoop en vertrouwen voor jou, voor jou die nu nog in de zaaitijd bent. Ik juich, ook al zijn er soms nog tranen, en ik blijf juichen tot ook jij mee kunt doen.
Ik vier het leven! Het liefst met jou!
Informatie en aanmelden: www.interkerkelijkevrouwendag.nl
Mooi, die 2e betekenis van vieren. Soms ben je door alles wat er is gebeurd vergeten hoe dat moet, vieren. Maar loslaten, de teugels laten vieren, níet moeten, ja dat gaat wel lukken!