Groei

Het woord dat ik gister het meest vaak hoorde: Groei! ‘Wat een enorme groei heb jij doorgemaakt’. ‘Wat ben jij gegroeid in alle opzichten.’ ‘Wat een groei als je terugkijkt naar hoe je vier jaar geleden binnen kwam.’

Gister afscheid genomen van mijn studiegenoten en mijn diploma Ervaringsgerichte Psychosociale Hulpverlening en Gestalt Gezinstherapie in ontvangst genomen. In tweetallen namen we gistermorgen afscheid van elkaar. Prachtige, ontroerende, waardevolle woorden klonken en een paar wil ik er met jullie delen. Woorden die mijn groei in deze jaren laten zien:

• Voor mij ben jij de hulpverlener die het perfecte voorbeeld is in het overwinnen van je eigen demonen en er weer sterker uitkomen.
• Zoveel steun en liefde als jij te geven hebt, heeft denk ik geen mens.
• Het zal je nog verbazen hoe makkelijk jij van jezelf kunt houden: zo leuk ben je namelijk!
• De gretigheid waarmee je leeft vind ik ontroerend.
• De combinatie van sterke vrouw en onweerstaanbaar kind maakt je echt uniek!
• Fijn dat ik jouw ontwikkeling mee mocht maken. Dankjewel voor je openheid, oprechtheid, scherpe blik en warmte. Het was mooi om jou tot bloei te zien komen.
• Beautiful om te zien hoe jij in de afgelopen 4 jaar een completer en ‘heler’ mens bent geworden.
• Jij bent een licht. Het schijnt midden in de duisternis van je eigen verleden maar je geeft het ook door aan de wereld om je heen.
• Ik heb van je genoten. Je groei in traumaverwerking. Je hebt mooie stappen gemaakt en ik ben zó blij voor je.
• Ik heb het gevoel dat ik je nu pas echt ken. En je weet het: Vrienden zijn mensen die alles van je weten én toch vrienden zijn.
• Jij bent groots! Jouw hart maakt het verschil. Laat niemand je iets anders wijsmaken.
• Van jou heb ik geleerd dat wat je ook meemaakt in het leven, er altijd een weg is.

Posttraumatische groei

Wat een woorden… ik ben er stil van. Ze maken me dankbaar en blij. Ze tekenen de afgelopen vier jaar waarin ik de opleiding Ervaringsgerichte Psychosociale Hulpverlening en Gestalt Gezinstherapie volgde aan het Kempler Instituut Nederland. Een opleiding waar ik aan begon met als enige motief dat ik mijn registratie wilde behalen om zo bij de zorgverzekeraars binnen te komen.

Waar ik verwachtte een methode te leren, handvatten te krijgen, modellen en kapstokken te ontdekken waardoor ik een betere therapeut zou worden gebeurde er iets anders. Ik ontdekte dat het niet gaat om de methode, maar dat ikzelf het instrument ben. In mijn contact met de ander ontstaat iets, kan heling plaatsvinden, kunnen oude dingen opgeruimd worden en nieuwe dingen aangeleerd. Maar vooral: Vindt er een ontmoeting plaats tussen twee mensen.

Die ontmoeting vond ook plaats tijdens de opleiding. Tussen mij en mijn studiegenoten, met de trainers. Het maakte dat ik naar mezelf ging kijken, mezelf beter ging leren kennen en begrijpen. Er ontstond groei in vele opzichten. Maar afgelopen studiejaar was er sprake van een groeispurt. In één van de weekenden over ‘trauma’ deelde ik dingen uit mijn leven met mijn studiegenoten die ik nog nooit eerder gedeeld had. Het was heftig, pijnlijk en verdrietig, maar vooral bevrijdend. Wat een ruimte gaf dat. Ik ben het blijven doen. Ieder weekend weer. Ik groeide: posttraumatische groei.

Dankbaar

Wat ben ik dankbaar dat ik vier jaar lang deze prachtige opleiding mocht volgen. Er zijn een aantal mensen die ik speciaal in het zonnetje wil zetten:

• Jan Willem: Zonder jou was deze vier jaar niet mogelijk geweest! Bedankt! Niet alleen voor het thuis zijn bij de kids als ik weer eens weekend had, maar vooral voor het samen deze opleiding doen! Ik ben nog meer van je gaan houden en wat heeft het ons veel gebracht! Terecht dat jij gister je partner-diploma hebt gekregen!
• Olga Zijtveld: Te gek dat jij mijn mentor was deze vier jaar! Ik heb superveel van je geleerd. Je bent voor mij een voorbeeld in liefdevol met jezelf omgaan en jezelf serieus nemen. Je noemde mij ‘Held’ en dat meende je. En jouw visie op huilen ‘Ach joh, het is maar water’ is voor mij heerlijk relativerend.
• Ferdinand Bijzet: Inspirator! Wat heb ik veel van je geleerd! Jouw betrokkenheid, zorg, doortastendheid, lef, humor, kwetsbaarheid, deskundigheid en passie zijn aanstekelijk. Ik hoop dat onze wegen elkaar nog vaak kruisen, want ik wil nog veel meer van je mee krijgen!
• Sonja Bouwkamp: Naast dat je een vakvrouw bent (de meeste aantekeningen maakte ik in jouw weekenden… vooral je oneliners en opmerkingen waren fantastisch), ben je ook zo liefdevol! Dat heb ik gezien als je aan het werk was maar heb ik aan de lijve ervaren in het laatste weekend. Ik ben je dankbaar!
• Roel Bouwkamp: Als ik aan jou denk komt er maar één woord in mijn gedachten: Bevrijdingsdag. Jij hebt mij twee keer een ware Bevrijdingsdag bezorgd. Ik ben je intens dankbaar. Het voelt alsof ik meer bestaansrecht heb dan ooit tevoren! De ontroering of misschien was het betrokkenheid of liefde, was in je ogen af te lezen en heeft me geraakt.
• Peter Visser: Bevlogen tot op het bot! Wat een passie voor het vak van therapeut. Wat leefde je je helemaal uit in de weekenden, tijdens inbrengen en live supervisies. Ik heb veel van je geleerd. Maar vooral heb je mij geleerd om mijn eigen muziek te maken en te laten klinken. Dat is een groot cadeau!
• Wietze van der Laan: Jij vloog in tijdens ons vierde jaar. Maar hoewel ik maar twee weekenden met je heb gehad ben ik onder de indruk van jouw zorgvuldigheid, kwetsbaarheid, tact en lef. Ongelofelijk knap hoe jij de gebeurtenissen en (groeps)processen kunt duiden en daar ook nog gestalt-termen aan kunt koppelen. Ik heb van jou geleerd dat contact maken de snelste manier is om uit heftige emoties los te komen. Dank!
• Lenie Kap en Tineke Voorthuis: Lenie, bij jou deed ik leertherapie en wat waren die gesprekken helend en waardevol. Ik voelde me veilig bij je en kon komen met wat er was. Lenie en Tineke, ik heb ontzettend genoten van jullie trainingen Aandachtig Leven, Voluit Leven en Zin in Kloosterleven. Wat zijn jullie leuke mensen en een goed team en wat hebben jullie veel te brengen! Dank voor alles.
• Al mijn studiegenoten van vier jaar: Duizendmaal dank… voor het delen van jullie levens, voor het luisteren naar mijn leven, voor plezier, vertrouwen, soms ook pijnlijke momenten, voor koffie, thee, wijn en bier en heeeeel veel zakdoeken. Wat een groei hebben we allemaal doorgemaakt! Zo gaaf om te zien!

Kempler-Familie

Hoe mooi was het gister, tijdens mijn diplomering dat ik een muurschildje kreeg van het Kempler Instituut. ‘Welkom in de Kempler-Familie’, werd er bij gezegd. En daar wil ik graag bij horen. Afgelopen vier jaar heb ik het Kempler-Gedachtengoed in mijn hart gesloten. Wat is deze manier van hulpverlener, zo persoonlijk én professioneel, mooi en effectief! Dit zouden veel meer hulpverleners mee moeten krijgen! Heb je groei nodig? Dan moet je bij Kempler zijn!

Ervaringsgericht hulpverlenen houd je langer vol! Je neemt jezelf net zo serieus als degene tegenover je. Je loopt niet langer leeg maar krijgt energie van je werk. Je bent niet bezig om symptomen te bestrijden maar je houdt je bezig met de kern van het probleem. Je zit je tijd niet uit maar bent actief betrokken. En als je vastloopt of uitgeput raakt breng je dat in contact. Maar al te vaak geeft dat weer ruimte en opening om verder te kunnen!

Mijn advies: Gun jezelf een dagje, een jaartje of vier hele jaren Kempler! Een must voor iedere hulpverlener!

Een dagje Kempler: 14 juni 2019 Klik hier voor meer informatie.
Meer informatie over de 1, 3 of 4 jarige opleiding is hier te vinden.